عکسها و شعر های حجت فرهنگدوست

عمری گذشت
عمری که از آن عبور کرده ام،
از تمام سختی ها،
از میان فراز و فرود ها
گاهی فکر می کنم
زندگی یعنی فقط  عبور از قاب های خیالی!

نه من هستم
نه تو دیگر در این سرزمین های آشنایی
نه رفته ای 
نه هستی
چرا؟
چرا،
نمی توانم کنارت بگذارم اما از خواب هایم،
این خواب های خیالی....

عمری بود،
عمری که دستانم شده اند ریل ها تمام دنیا
سوت تمامی قطارها را از دور می شناسم،
من تمامی کوپه های عاشقی را شمرده ام
نه رفته ای 
نه هستی
چرا؟
چرا،
نمی توانم کنارت بگذارم اما از خواب هایم،
این خواب های خیالی....

چه زود،
 برای تو
چه دیر،
برای من
کسی چه می داند،
که هر ورق این روزگار مرا پیر کرده!
نیستی،
انگار اما دسترسی داری به تمامی خاطراتم هنوز!

هر روز
برایم کوچک و کوچکتر می شود دنیا
شاید به اندازه یک عکس 
انگار تو 
همچنان مانده ای
در تمامی عکس های یادگاری!
کاری از دست گذشته بر نمی آید!
و  آینده از تقدیر چه می‌داند؟

گاهی تمامی زندگی آدم کوچک می شود
در یک قاب
در ستون خالی یک روزنامه
یا گوشه ای تاریک از یک عکس کوچک یادگاری....!