عکسها و شعر های حجت فرهنگدوست

شعر، مقاله، پژوهش، طنز

عکسها و شعر های حجت فرهنگدوست

شعر، مقاله، پژوهش، طنز

آدرس کانال تلگرام:
https://t.me/Farhang_Art

بایگانی
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب

۴ مطلب در آذر ۱۴۰۰ ثبت شده است

کلات محل تلاقی تاریخ و جغرافیا است. شهر کلات نادر با توجه به این که در میان کوه قرار گرفته، به سرزمین دژهای نفوذ ناپذیر یا دژ خدای آفرین شهرت دارد. این شهر در دل خود لایه‌های تمدنی بسیاری از دوران تاریخ پیش از اسلام تا دوران معاصر را جای داده‌است. در ضلع شمالی شهر کنونی آثار برج و باروی قلعه‌های دوران ساسانیان کشف شده و دلیل انتخاب کلات توسط نادر نیز همین نفوذناپذیری آن بوده‌است. به عبارت بهتر کلات و عمارت خورشید آن بهترین محل ذخیره گنج‌های نادر بوده‌است. تخت طاووس، الماس کوه نور، الماس دریای نور و گنج‌های حاصل از جهانگشایی او به هندوستان که فراوانی آن و گران بهایی‌اش در تاریخ شهره عام است جایی برای نگهداری نیاز داشت و به گفته برخی مورخان کلات برای این منظور و برای پناه گرفتن در دوران خطر مناسبترین مکان بوده.

برای اطلاع بیشتر فایل زیر را دانلود کنید .

آشنایی با کلات نادری - لطفا کلیلک کنید

بیرون می زنم از قفس ساعت ها
می پیمایم متن خالی سکوت،
این همه خلوت جاده ها را
من یادها را هنوز نکرده ام فراموش!
می دانم
آری می دانم،
زمان چه کوتاه است!
پس می روم و می‌روم
باید دوباره سرشار همه خاطره ها شوم!
زیر لبانم،
طعم گس خاک سفر
بر پشتم،
انبوهی از سنگینی‌خاطرات
آری می دانم:
برای اندکی به هم رسیدن
زمان چه کوتاه است!

 

 

خسته از تکرار های بیهوده زمان
باید خارج شد از کادر های تکراری هر روز
باید،
کمی دست خودم را بگیرم
دیگر باید آشتی کنم با خودم
می‌دانم
آری می‌دانم،
زمان چه کوتاه است!
باید کمی حس تازه سفر به خستگی پاهایم هدیه دهم...

 

 

چه کنم؟
هنوز دوست دارم چهره سنگی بی رحم تو را
بیا خارج شویم از وسعت تنگ دید مردمان
بیا،
راس ساعت های دلتنگی
/بر مدار جاده سپید رویاها
سفری به اعماق سبک هم‌آغوشی
ما،
/برهنه تر از روز اول آفرینش
بی خیال گناه تمرد از فرمان خدایان آسمانی
در این کمبود منابع «لختی برای خود زیستن»
بیا هر شب خسته از تکرار های همیشگی
با کمی توشه عاشقی
به دیدار آغوش هم برویم!

 

 

زمان چه کوتاه است!
بیا به جای فروش ارزان زندگی
کمی برای خودمان لبخند
اندکی سرشار از حس بوسه شدن
می‌دانم
آری می دانم
زمان چه کوتاه است!
بیا کمی برای خودمان وقت «عاشقی محض» را تمدید کنیم!

 

 

زمان چه کوتاه است!
می ترسم تمام شوم بی تو!
می ترسم من از جاده های بی انتهای نرسیدن؛
زمان چه کوتاه است!
می ترسم تمام شود
چه زود،
مهلت ارسال بسته «چقدر دوستت دارم!»

#حجت_فرهنگدوست
#آذر۱۴۰۰

«همنشین لبخند های تو»

عصر جمعه است
غبار های دلتنگی کتابی را می کنم باز
اکنون،
شعری باید دلم را تازه کند!

می بارد باران،
باران
سردْ پاییز بی رونق را جان دگر بخشیده
هان ای مسافر،
در مسیر کدامین جاده های آمدنی؟
یک گام تندتر!
یک جاده کوتاه تر،
تا بلغزد بر مسافت های عاشقی دوباره قدم‌ هایم!

می تپد باز هوس های بی کران خاطراتم
چون قلب جوانی های شیرین روزهای آفتابی
اما
اکنون میان این دلهره های سهمگین نبودن
روشن شمعی باید دلم را
کاش بودی
تا
پرده های غمگین عصر جمعه را رنگی دوباره می‌کردی!

تو را به یاد دارم،
تو را ای پاکی شبنم های لبخند،
اکنون،
پس از سالها دوری
لا به لای کتابهای شعر،
میان این غبارهای دوری
باز هم همنشین لبخند های توام!
#حجت_فرهنگدوست
#آذر۱۴۰۰

مه، 
اینگونه سبک‌تر از شبنم،
صبح را می چکاند بر خستگی‌های شانه های خسته ام
با چشمانی نیمه باز،
در گیجی درد و طراوت سحر،
هنوز خواب می بینم،
تو در کنار ترانه باران قدم می زنی بازوانم را تا به صبح.

 

چون نسیمکی بهاری،
یادم هست که تو رفته بودی،
سالهاست،
مرا را به این دوری هایت عادت ها داده بودی،
اکنون، ای گل کوچک من،
ای قاصدک مهاجر
ای عشق سالهای دور 
چه می کنی با من بی نوا؟


باورم  نیست اینگونه در منِ گمشده پیدایی!
از دورترین فاصله ها
/میان این همه چشمان بازِ تردید
بارانم،
اگر تو رفته ای،
پس چگونه مرا به آغوشت خواهی رساند؟ 

دلم می خواهد،
/روزی که ابرها بی قرار
شدیدترین شکل عاشقی را به لبانت می آموزند،
تو را میان گلدانی از مساحت آغوشم
تا به ابد،
به زندانی از عاشقی محکوم 
هر شب تا به سحر، در خواب هایم زندگی کنی!

#حجت_فرهنگدوست