لحظه ای با همیشه ها
سه شنبه, ۲۷ مرداد ۱۳۹۴، ۰۹:۲۵ ق.ظ
دروغ نبود
آنچه بین ما بود
کی شوند دچار شومی تردید سر انگشتانم؟
هیچ آوازی از با تو بودن نخواهد پژمرد
لمس تو، سپدی حریر ابر
پرواز ما
پنهان از چشم اساطیر ماند
در جنون چشمان غروب،
رها باید کرد
تن
دل
دست را...
دروغ نبود
آنچه بین ما بود
جادوگران
تردید ریگزارهای عشقند
لحظه ها را درنگ جایز نیست
نفس آغاز کن در آغوشم
درنگ کن در من
یک عمر
یک زندگی
زندگی کمبود همیشه هاست
اکنون که باغ چشمان ما آبی تر از دریاست
قایقت دستانت را پاروی چشمانم کن
مرز فرداها نامشخص است
خود را به واژگان آب
سفر به مقصد من آغاز کن...
دروغ نبود
آنچه بین ما بود
پیچ گذر نفس هایت
هر شب از کوچه انتظار چشمانم می گذرد..
۲۶مرداد۹۴
ارتفاعات بانه
