بهارک

#بهارک

میان خماری شبی تاریک
چون بی تابی یک رود
چون زیبایی یک ماه
میان هوس های پراکنده در نورهای مبهم یک نگاه
ناگاه،
صدایم زدی!
صدایم زدی!
صدایت را می شنیدم من
صدایت را
/حتی در سکوت های ممتد تنهایی
من همیشه
صدایت را می شناسم!

هوای_تو

امروز،
هوا،
هوای صدا کردن تو بود!
نبودی،
اما میان خلوت غروب
صخره های سنگی خوابیده در آغوش باد را
من
مردی با قامت خمیده از دوریت،
تمامی ابرها را به یادت،
یک به یک بغل کردم!

امروز،
میان باد و هجوم خاطره ها،
باز سری به تو زدم
میان باد و صدای پرندگان صحرا
بیهوده باز تو را صدا کردم
گفتم با خیال خود:
شاید بشنود صدای درمانده مرا..

روزی خواهی فهمید،
هیچ عاشقی
مثل قامت خمیده من در عشق تو
صدای ترن های رفتن  را نمی شناسند!
هیچ آشنایی،
مثل چشمان من،
سوگ وار رفتن تو نخواهد شد.

نیستی، اما
روزی دوباره خواهم شکفت
سبز خواهم شد،
حتی از میان خاک های سیاه هجرت
دوباره آغوشم را پر خواهم کرد از آواز کبوتران
و
سر راهت به تمامی مسافران جاده ها گل سرخ خواهم داد
می دانم
روزی از میان ابرهای ارغوانی سرنوشت
بارانی خواهم شد
و چون تندری پر از حس و تازگی
برهنه وار و بی حساب،
بر راه آمدنت خواهم بارید...


 

#حجت_فرهنگدوست
#اشعار_شهریور99