جغرافیا_هاجر_عشق
#جغرافیا_هاجر_عشق
به من می گویی کجاست ره آورد نذر
تا کی به امید استجابت دعا؟
هاجرم،
تمامی افراها
تک تک درختان امامزاده ای در اطراف «پهنه کلا» ساری
برادران جنگل های معابد بودایی فلات «تبت» اند!
من اما
نخ دعایم را به پای منابر نور
یا بر کنج شبستانی در دورست های یک مسجد چوبی خواهم بست،
من اعتقاد به آه غریب دارم!
هاجر،
دیشب که نبودی
من با سنگی صبحت کردم که تازه از کناره های دجله می آمد!
من یک قاصدک می شناسم که هرشب
از دامن یک نسیم پاک و معصوم به معراج می رود
من به پنهای عشق در گهواره نو معتقدم
کعبه اگر تو باشی،
با یک بوسه هم می شود طواف کرد!
من اینگونه،
«سعی» ام را می کنم،
هاجرم،
گاهی از صفا تا مروه یک قرن طول می کشد،
کعبه اگر تو باشی،
اگر هاجرم تو باشی!
دستم بگیر هاجر!
هاجر،
زندگی عاشقان کوتاه است، کوتاه!
هاجر جان، هیچ می دانی دیشب در خوابم
لندن
نیمه ابری بود،
/به لطافت ابریشم/
آفتاب
گذشت از تار و پود گرینویچ
نصف دنیا،
نیمه روشن
نیمی دیگر،
در آغوش من
خاموش و آرام نفس می کشید جان مرا
هاجر
اصولا جغرافیا برای توصیف من و تو دچار آشوب می شود!
دستم بگیر هاجر!
هاجر،
زندگی عاشقان کوتاه است، کوتاه!
هاجر،
من از جنگ های صلیبی
من از قرن ها جغرافیای جنگ و باز جنگ خسته ام،
بیا بیشتر به کجاوه آغوشی گرم اندیشه کنیم!
بهشت و جهنم برای من و تو نیست
اگر با هم باشیم امشب را!
دستم بگیر هاجر!
هاجر،
زندگی عاشقان کوتاه است، کوتاه!
یادت هست گفتی
سوالی دارم از برادر یا خواهر جغرافیا؟
گفتی:
تن نیم هوشیار نیشابور من در آغوش تو
از
طول
یا
عرض جغرافیایی لندن خشک و سرد و عبوس چه می داند؟
دستم بگیر هاجر!
هاجر،
زندگی عاشقان کوتاه است، کوتاه!
دی ماه 1395
