تازه شوی
شنبه, ۷ شهریور ۱۳۹۴، ۰۹:۲۳ ق.ظ
مسافر!
به کدامین سو ؟
گریزان کدامین یاد؟
در نهان است، راز مهتاب گونه تمام جاده ها
شعرهایت بر پشت
پشتت بر ستون های مهربان خاک و باد
باد در هوس بوسیدن لبان شالیزار
آخر قصه؟
مه و مهتاب و انتظار
نگاه دیدگانی سنگین از خاطره
می ماند منتظر تو
پشت تمامی پنجره ها دنیا بی تو غبارست، غبار
مسافر!
به کدامین سو ؟
گریزان کدامین یاد؟
سر بر کدامین صخره هرشب؟
تن در کدامین چشمه می شویی به غبار؟
در هوس پویش کدامین جاده آسمانی؟
مسافر
متن آخرین صفحه جاده های دنیا
یک سطر است:
پایان!
یعنی همه جاده ها گردند و ناهموار
به هم می رسند در آخر قصه ی شب
شاید شبی
مسافری پیدایت کند
با نغمه ای نو
آغوشت را پر کند با خوابی ساده
رازی
نیازی
ساده شوی
ساده شوی
وقتست مسافر
شبی در آغوشی
تازه شوی
تازه شوی
ح.فرهنگ
کیاسر، شهریور۹۴
