عکسها و شعر های حجت فرهنگدوست

#برای_سایه

مانده در خویشم،
مثل نسیم طرب انگیز زاگرس که می جوید ره کوه را
مثل تابیده نوری 
/در شبی مهتابی،
بر شقایق های پای اشترانکوه
مثل...

نه من اهل ماندم!
زندگی نگیرد مرا در قفس بسته خویش
می روم من همچنان پی سبک سری های خویش:
گذر از پرتگاه های وهم انگیز قله ی «سِنْبُران»
فرود از دره های سخت
و البته
نوشیدن آب چشمه های زلال پای کوه
و تو «ای کوه
تو فریاد من امروز شنیدی
دردیست در این سینه
که همزاد جهان است.»

در گذرگاه آخر صعود،
می وزید سحری نسیمی دل‌انگیز 
بر آمده بود خورشید
زیر پایم، سبزی دل انگیز دریاچه گهر 
آه که دلم می خواست آن بالا،
/بر فراز بام لرستان
کسی می گفت:
چه بی معناست این زیبایی آفتاب بدون «سایه».

#ابتهاج
#اشترانکوه
#مرداد_1401 
#قلل_سیمرغ
#دورود
#لرستان
#الیگودرز
#ازنا
#قله_سنبران
#دریاچه_گهر

#حجت_فرهنگدوست