عکسها و شعر های حجت فرهنگدوست

#تومیایی

مشکن دلم را
تو نرفته بودی که نیایی،
که دلم می گوید،
تو می آیی تا برود تاریکی شبی دیگر از این بیهودگی های بی پایان
دلم می گوید،
تو آن ستاره ای که می رود و می رود بالا،
آنقدر بالا، 
تا که برسد به جشن شادمانی های بیکران هستی!
دلم می گوید،
چون غزلی از آتش های سرخ عشق،
تو میایی و این آمدنت چه زیباست!
تو نرفته بودی که نیایی!

در شعر های غربت 
در دورترین دوری های دور از من
کنار زمزمه زیبای غزل های دریا
کنار هوشیاری صبح های زود ساحل
همچون شرابی گس،
همچنان و همچنان جاری باش در رگ های بی تاب تنم،
باز هم چون عهد قدیم رفاقت
آغوشت را گهواره تقدیرم
زنده کن مرا در تنت تا ابد های بی پایان
مرا دوباره از خودت بساز!
تو نرفته بودی که نیایی!

می دانم،
چون آوارگی کبوتر دشت،
دردها دیده ای
رنج ها بر پشت تو چه صبوری ها کرده اند
داستان ها داری از نامرادی ها در قلبت
لیک
چشمانت همچنان پراست از حس زندگی!
دوری ها
سختی ها
نامرادی ها را طاقت بیاور ای غزال دشت های وسیع عاشقی
دلم می گوید:
هزاران یاس سپید در دامنت داری،
آری،
تو میایی به باغ های سبز وصال
تا انگور شوند همه تاک های امیدوار به عاشقی!

تو نرفته بودی که نیایی!
تو میایی، تو میایی..
#حجت_فرهنگدوست