رهایی
#رهایی
ای که خسته آمده ای از شهر خستگی ها
به ییلاق هزاران بهار
به دیدار چشمان هزار چشمه
به میان عطر درختان سیب در سایه سار مهربانی ها
به سرزمین آب و سیب و چشمان زیبا قدم بگذار!
اکنون،
یک دسته گیسوی آرامش از پهنه آب بردار!
خودت
این کوه خستگی هایت
بسپار خودت را به آب !
بسپار!
رها شو!
بیاویز خودت را از شانه های باد!
اگر چشمه ها نبودند
نبود اگر انعکاس ماه در برکه
شاهینی اگر نمی چرخید در آسمان
اگر کنار رود پروانه ای نباشد دنبال جفتش
دیگر نداشت زمین جایی برای دیدن!
نبود اگر عشق
دیگر چه باید می کردیم؟
مثل دو مترسک
کنار هم اما دور از هم
گاهی اگر باد بوزد
بدوزد شاید نگاهمان را بهم!
خودت
این کوه خستگی هایت را
بسپار خودت را به آب !
بسپار!
رها شو!
بیاویز خودت را از شانه های باد!
نمی خواهم ذره ذره گم شدن
در سرزمینی که برهوت شده از مرگ درختان
می خواهم
دستانت را بگیرم!
پشت صخره ای
کنار ترنم رودخانه ای
آرام بغل کنم نگاهت را
و شاید بگذارم لبانم را بر شرم لبانت
می خواهم گم شوی در من
می خواهم....
خودت
این کوه خستگی هایت را
بسپار خودت را به آب !
بسپار!
رها شو!
بیاویز خودت را از شانه های باد!
به آغوشم بیا!
این رود به آسمان ها می برد ما را
بگذار میان آواز باد و همهمه رود گم شویم!
بی خیال شو از خیال ها
خودت
این کوه خستگی هایت را
بسپار خودت را به آب !
بسپار!
رها شو!
بیاویز خودت را از شانه های باد!
#امرودک
#هزارمسجد
#حجت_فرهنگدوست
#اشعارسال_۹۹
#اشعار_خرداد۹۹
